Βιβλία


 ΥΠΑΡΞΗ   Ι

 

Εξωτερικές Διαδρομές



“Όσο κι αν είμαστε «βουτηγμένοι» ως το λαιμό στον αγώνα της επιβίωσης, εμάς τους ανθρώπους, από την αρχή του Χρόνου και σε κάθε γωνιά της Γης, μας χαρακτηρίζει εκείνη η έμφυτη περιέργεια για κάθε τι που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε γύρω μας. Και προσπαθούμε να καταλάβουμε, να ερμηνεύσουμε, να γνωρίσουμε. Έτσι φτάσαμε σήμερα να είμαστε σε θέση να έχουμε περισσότερα δεδομένα προς σύγκριση, αποθηκευμένα στη Μνήμη μας, αλλά και να αποκτήσουμε την επίγνωση της ανεπάρκειας μας σε σχέση με το σύνολο της Κοσμικής Ύπαρξης.
Ωστόσο, μερικοί δεν καταθέτουμε τα όπλα –και καλά κάνουμε– κι έτσι συνεχίζουμε το Παιχνίδι της Γνώσης και της Κατανόησης κι όπου μας πάει… Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, επιστρατεύσαμε θεούς και δαίμονες, επιστήμονες και φιλοσόφους, αποκρυφιστές και μυθοπλάστες και σαλπάρουμε για άλλη μια φορά για τον γύρο του Κόσμου σε συμπαντικό επίπεδο. Στην πλώρη μας, οδηγοί και προστάτες οι Κάβειροι, οι Μεγάλοι Θεοί!”




Ειρήνη Λεονάρδου © 2004








*********************************************************************************


Το βιβλίο της Ειρήνης Λεονάρδου "Το Μυστικό των Θεών" 
κυκλοφορεί σε Νέα Έκδοση 


ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ 2014





Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας γεννήθηκε σε ανύποπτο χρόνο παίρνοντας έμπνευση από μια νοερή εικόνα που ήρθε από το “πουθενά”. Την εικόνα της πρώτης σκηνής που εξελίσσεται στη μεγάλη σοφίτα πλάι στο Σηκουάνα. Κι ένας, ένας γεννήθηκαν και οι ήρωες. Και μαζί τους, η πλοκή της ιστορίας. Μιας ζωντανής ιστορίας.
 Όπως κάθε τι ζωντανό, σ’ όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν ανάμεσα στην πρώτη (2002) και την παρούσα έκδοση, η ιστορία συνέχισε να εξελίσσεται.
Έτσι σαν αποτέλεσμα, με το παρόν βιβλίο, κρατάτε στα χέρια σας μια πιο ολοκληρωμένη εκδοχή της, καθώς σ’ αυτή την έκδοση, υπάρχουν κομμάτια της πλοκής που είτε “δεν είχαν ακόμη συμβεί” είτε, τότε, δεν μπορούσαν να ειπωθούν.
Κι αν υποθέτετε πως για τον ίδιο λόγο έχω παραλείψει να αναφέρω κάποια άλλα, δεν πέφτετε έξω. Ποτέ δεν υπονόησα ότι ξέρω τα πάντα και, επίσης, παίζω συνήθως με τους υπάρχοντες κανόνες του παιχνιδιού. Εκτός κι αν μπορώ να προσθέσω νέους...

Θεσσαλονίκη 2014
 Ειρήνη Λεονάρδου








 
Βίντεο: Νέα έκδοση 2014


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 
   

Η παρούσα έκδοση έχει εξαντληθεί


"Το Μυστικό των Θεών"


Το Μυστικό των Θεών είναι ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο, στη φαντασία και στην πραγματικότητα. Με συνεκτικό δεσμό τον έρωτα και την αναζήτηση της Γνώσης, έντεκα άνθρωποι προικισμένοι με ξεχωριστές δυνάμεις καθοδηγούνται από το πεπρωμένο και ζουν την περιπέτεια. 
Ένας γλύπτης και μια χορεύτρια, ένα ζευγάρι καθηγητών πανεπιστημίου, ένας ψυχολόγος και μια αρχαιολόγος, μια ζωγράφος και ένας γκαλερίστας, μια μουσικός, ένας περιβαλλοντολόγος και ένα διαγαλαξιακό κορίτσι αποτελούν την ομάδα των χαρισματικών ατόμων που η ζωή θέλησε να φέρει κοντά για να υπηρετήσουν τον ύψιστο σκοπό: να γνωρίσουν το Μυστικό των Θεών και να βοηθήσουν στην αφύπνιση των ανθρώπων. Είναι οι εκλεκτοί που τους αποκαλύπτεται η υπέρτατη αλήθεια και έχουν      αποστολή να τη διαδώσουν στην ανθρωπότητα.











------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Η Μυστηριακή Κοσμοθεωρία των Αυστραλιανών Aborigines


Συλλογικό - 2008
"Τότε που δεν υπήρχε τίποτε, ούτε ακόμη και ο χρόνος, απλώνονταν μόνο σκοτάδι. Ήταν έτσι επειδή το Μεγάλο Προγονικό Πνεύμα κοιμόταν ακόμη. Όταν Αυτό ξύπνησε, ήρθε ο Ονειρόχρονος. Γιατί τότε από το Όνειρο του φτιάχτηκε ο Κόσμος. 

Στην αρχή η Γη και τα άστρα και τα ζωντανά πλάσματα δεν υπήρχαν έτσι όπως είναι σήμερα. Ήταν ακόμη όλα ένα,  όπως μέσα στο Όνειρο του Προγονικού Πνεύματος, χωρίς ξεχωριστή μορφή. 
Πρώτοι αναδύθηκαν από μόνοι τους οι Προανθρώπινοι Πρόγονοι. Περιπλανήθηκαν στον Κόσμο και βλέποντας πως τίποτε δεν ήταν σταθερό, αλλά μεταβάλλονταν από το ένα στο άλλο,  έδωσαν σε όλα το όνομα και τις μορφές τους. Έπειτα γύρισαν «μέσα» (στο Όνειρο)  και το Μεγάλο Προγονικό Πνεύμα ξύπνησε το Ερπετό του Ουράνιου Τόξου. 

Το Ερπετό του Ουράνιου Τόξου που ήταν θηλυκό και αρσενικό μαζί, ήταν τεράστιο και τρομερό. Αναδύθηκε πάνω στη Γη και ταξίδεψε προς όλες τις κατευθύνσεις. Στο διάβα του, η αρσενική του δύναμη  έφτιαξε με το σώμα του όλους τους ποταμούς, τις χαράδρες και τα φαράγγια, και όπου κουλουριάζονταν να κοιμηθεί γίνονταν οι λίμνες και οι νερόλακκοι. Και η θηλυκή του υπόσταση γέμισε τη γη με τους guruwari σπόρους της γονιμότητας. Στο τέλος γύρισε πίσω και ξύπνησε τους βάτραχους, καλώντας τους να βγουν έξω. Εκείνοι με τις κοιλιές τους γεμάτες αποθηκευμένο νερό δεν μπορούσαν να κουνηθούν καθόλου και το Ερπετό αναγκάστηκε να τους γαργαλήσει τα στομάχια. Κι έτσι όπως αυτοί γέλασαν, το νερό ξεχύθηκε από το στόμα τους και γέμισε κάθε γούρνα και νερόλακκο, κάθε ποταμό και λίμνη. 

Μέσα σε μια βαθιά σπηλιά κοιμόταν μια όμορφη γυναίκα, ο Ήλιος.  Το Μεγάλο Προγονικό Πνεύμα την ξύπνησε απαλά και της είπε να βγει από τη σπηλιά της και να ζωντανέψει τον κόσμο. Εκείνη άνοιξε τα μάτια της και τότε το σκοτάδι εξαφανίστηκε και φως απλώθηκε παντού. Καθώς ήταν ξαπλωμένη, πήρε μια ανάσα και η ατμόσφαιρα άλλαξε. Ο αέρας δονήθηκε κι ένα απαλό αεράκι φύσηξε στη Γη.
Στην αρχή έκανε ένα μακρύ ταξίδι από το Βορρά στο Νότο κι από την Ανατολή στη Δύση. Έψαξε και βρήκε όλα τα Τοτεμικά πλάσματα που κοιμόντουσαν στις σπηλιές τους και τα ξύπνησε. Όταν βεβαιώθηκε πως όλα είχαν ξυπνήσει ταξίδεψε στη Δύση και τα άφησε να ξεκουραστούν. Εκείνα τρόμαξαν πως το σκοτάδι ξαναγύρισε, όμως σύντομα η Μητέρα Ήλιος εμφανίστηκε από την Ανατολή καθησυχάζοντας τα παιδιά της.

Τότε κάθε Τοτεμικό πλάσμα ακολούθησε κι ένα διαφορετικό μονοπάτι, χαράζοντας στο αδιαμόρφωτο έδαφος τα δικά του Χνάρια, αφήνοντας τα δικά του ξεχωριστά σημάδια. Όταν κοιμόταν Ονειρεύονταν το ταξίδι της επόμενης μέρας και όταν ξυπνούσαν το έθεταν σε εφαρμογή. Όταν η Περιπλάνηση τους ολοκληρώθηκε δίδαξαν το καθένα στους δικούς του ανθρώπους, το δικό του Τραγούδι και τους υπέδειξαν τη δική του διαδρομή. Τους έμαθαν την Τέχνη της Περιπλάνησης για να συνεχίσουν να ακολουθούν τα Χνάρια τους, έτσι ώστε να συνεχίσει να υπάρχει πάντα ο Τόπος. Κι έπειτα, ξαναγύρισαν κι αυτά «μέσα».  
 
Από τότε και για χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι των Τραγουδιών κάθε Φυλής, έτσι όπως και οι πρόγονοι τους, ξεκινούσαν τακτικά για την δική τους Περιπλάνηση. Για να Τραγουδήσουν Τον Τόπο και να τον κρατήσουν σε Ύπαρξη."

Και έπειτα, ήρθαν οι άποικοι. Λευκοί άνθρωποι με παράξενες φορεσιές και ακόμη πιο παράξενες συνήθειες. Συνήθειες χωρίς νόημα. Δίχως κανένα σεβασμό για τη γη ή τα πλάσματα της και τη ζωή τους. Όχι μόνο δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον να γνωρίσουν τα Χνάρια των Προγόνων, αλλά άρχισαν και να τα καταστρέφουν.

Οι Ιθαγενείς, γιατί αυτή είναι η μετάφραση της αγγλικής λέξης Aborigines, δεν μπορούσαν στην αρχή να τους καταλάβουν. Αργότερα θα μάθαιναν, με τον σκληρότερο τρόπο, πως οι λευκοί ήταν απλώς «πολιτισμένοι»! ........................